Izba
Brak przesłuchania Skarżącej przed sądem apelacyjnym
Art. 6 ust.1 EKPCz
„1. Każdy ma prawo do sprawiedliwego i publicznego rozpatrzenia jego sprawy w rozsądnym terminie przez niezawisły i bezstronny sąd ustanowiony ustawą przy rozstrzyganiu o jego prawach i obowiązkach o charakterze cywilnym albo o zasadności każdego oskarżenia w wytoczonej przeciwko niemu sprawie karnej. Postępowanie przed sądem jest jawne, jednak prasa i publiczność mogą być wyłączone z całości lub części rozprawy sądowej ze względów obyczajowych, z uwagi na porządek publiczny lub bezpieczeństwo państwowe w społeczeństwie demokratycznym, gdy wymaga tego dobro małoletnich lub gdy służy to ochronie życia prywatnego stron albo też w okolicznościach szczególnych, w granicach uznanych przez sąd za bezwzględnie konieczne, kiedy jawność mogłaby przynieść szkodę interesom wymiaru sprawiedliwości.”
- Naruszenie art. 6 ust. 1 EKPCz [6:1]
W dniu 18 marca 2010 r. policja otrzymała anonimową informację, że Skarżąca nielegalnie przewoziła leki z Turcji do Gruzji w celu ich sprzedaży. W tym samym dniu Skarżąca została zatrzymana i przeszukana na przejściu granicznym między Gruzją a Turcją.
W dniu 30 lipca 2010 r. policja otrzymała anonimową informację, że Skarżąca wraz z drugą osobą (A.M.) nielegalnie przewozili leki z Turcji do Gruzji w celu ich sprzedaży. Tego samego dnia Skarżąca została zatrzymana i przeszukana, jednak nie znaleziono przy niej żadnych nielegalnych substancji. Przeszukano także ogród należący do teściowej A.M. gdzie znaleziono plastikową torebkę zawierającą kilkanaście tysięcy tabletek.
Skarżąca wraz z A.M. zostali zatrzymani jako podejrzani. Skarżącej postawiono zarzuty w związku z marcowymi i lipcowymi wydarzeniami, A.M. – jednie w związku z lipcowymi.
W dniu 14 lutego 2011 r. Skarżąca została skazana na dziewięć lat pozbawienia wolności oraz grzywnę. Miesiąc później Skarżąca wniosła apelację. W odniesieniu do pierwszej serii zdarzeń przyznała, że przewoziła przez granicę skonfiskowane jej tabletki, ale nie zgodziła się z metodą wyliczenia ich wartości, żądając powołania innego biegłego. W odniesieniu do drugiej serii zdarzeń Skarżąca utrzymywała, że nie miała z nią żadnego związku, a współoskarżony wplątał ją w nią w celu uniknięcia odpowiedzialności karnej.
Skarżąca zwróciła się do Sądu Apelacyjnego o przeprowadzenie rozprawy w celu wyjaśnienia kwestii podniesionych w jej odwołaniu, jednak sąd ten zrezygnował z rozprawy, nie wyjaśniając tej decyzji. Utrzymał w mocy wyrok sądu niższej instancji.
W dniu 26 kwietnia 2011 r. Skarżąca wniosła kasację, jednak Sąd Najwyższy odrzucił skargę kasacyjną. W dniu 24 stycznia 2013 roku Skarżąca została zwolniona z odbycia pozostałej części kary na podstawie ustawy o amnestii z 2012 roku.
- Sąd apelacyjny powinien wziąć pod uwagę okoliczności takie jak osobowość i charakter Skarżącej oraz współoskarżonego. Skarżąca powinna była zostać przesłuchana bezpośrednio. (§ 38)
- Kwestie, które mają zostać rozstrzygnięte przez sąd apelacyjny w odniesieniu do drugiej grupy zdarzeń, nie mogą, ze względu na rzetelny proces, zostać prawidłowo rozstrzygnięte bez bezpośredniego zetknięcia się ze źródłem dowodowym. (§ 39)
- Wymogi rzetelnego procesu określone w art. 6 wymagały przedstawienia przez sąd apelacyjny jasnych powodów odrzucenia wniosku Skarżącej o przesłuchanie. Biorąc pod uwagę fakt, że Sąd Apelacyjny w Kutaisi nie udzielił wyjaśnień dotyczących rezygnacji z przeprowadzenia rozprawy, Trybunał nie jest w stanie dostrzec żadnych wyjątkowych okoliczności, które mogły uzasadniać brak takiej rozprawy. (§ 39)
Kodeks Karny Gruzji z 1999r.
-Art. 214 §1
„Przewóz dóbr ruchomych w dużych ilościach przez gruzińską granicę z omijaniem kontroli celnych lub ukrywaniem towarów do kontroli, fałszywe użycie dokumentów lub środków identyfikacji celnej albo wprowadzenie fałszywych danych w zgłoszeniu celnym, podlega karze pozbawienia wolności od trzech do pięciu lat”.
[Carrying movable goods in large quantities across the customs border of Georgia by bypassing customs inspections or concealing, by false use of documents or means of customs identification, or by means of entering false data in the customs declaration, shall be punishable by three to five years’ imprisonment.]
Kodeks Postępowania Karnego
-Art.529 §6
„Sąd apelacyjny może wydać decyzję lub wyrok w drodze procedury pisemnej w ciągu dwóch tygodni od otrzymania odwołania, w sprawach dotyczących przestępstwa sklasyfikowanego jako „mniej poważne” (tj. gdy kara nie przekroczyła pięciu lat pozbawienia wolności) lub tych, które dotyczyły jedynie wniosków o złagodzenie kary.”
[An appellate court could deliver a decision or a judgment by means of a written procedure within two weeks from receiving an appeal, in cases involving an offence categorised as “less serious” (meaning those in respect of which the sentence did not exceed five years’ imprisonment) or those which only concerned applications for a reduction of the sentence.]
Leki; handel; handel transgraniczny; substancje psychoaktywne
Wiktoria Dzioba
Sfinansowano przez Narodowy Instytut Wolności - Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego ze środków Programu Rozwoju Organizacji Obywatelskich na lata 2018 – 2030
