Delić v. Bośnia i Herzegowina 59181/18 WYROK ETPCz z dnia 02-03-2021 r.

Izba

Przewlekłość postępowania cywilnego

Art. 6 ust. 1 EKPCz
„Każdy ma prawo do sprawiedliwego i publicznego rozpatrzenia jego sprawy w rozsądnym terminie przez niezawisły i bezstronny sąd ustanowiony ustawą przy rozstrzyganiu o jego prawach i obowiązkach o charakterze cywilnym albo o zasadności każdego oskarżenia w wytoczonej przeciwko niemu sprawie karnej. Postępowanie przed sądem jest jawne, jednak prasa i publiczność mogą być wyłączone z całości lub części rozprawy sądowej ze względów obyczajowych, z uwagi na porządek publiczny lub bezpieczeństwo państwowe w społeczeństwie demokratycznym, gdy wymaga tego dobro małoletnich lub gdy służy to ochronie życia prywatnego stron albo też w okolicznościach szczególnych, w granicach uznanych przez sąd za bezwzględnie konieczne, kiedy jawność mogłaby przynieść szkodę interesom wymiaru sprawiedliwości.”

Art. 13 EKPCz
„Każdy, czyje prawa i wolności zawarte w niniejszej konwencji zostały naruszone, ma prawo do skutecznego środka odwoławczego do właściwego organu państwowego także wówczas, gdy naruszenia dokonały osoby wykonujące swoje funkcje urzędowe.”

W dniu 22 lutego 2007 roku K.S. i R.S., małżeństwo, zostało skazane za fałszerstwo które spowodowało stratę dla Skarżącego w wysokości 1080 BAM. Ich wyrok uprawomocnił się 19 października 2007 r. W dniu 23 października 2012 r. Skarżący wniósł powództwo o odszkodowanie przeciwko wymienionej powyżej parze oraz organizacji mikrokredytowej zaangażowanej w tę sprawę. Zażądał 1080 BAM plus odsetek za zwłokę.

Prawie siedem lat zajęło rozstrzygnięcie pytania wstępnego – czy R.S. prawidłowo złożyła odpowiedź na pozew Skarżącego. Ostatecznie rozstrzygnięto tę kwestię 30 sierpnia 2019 r. Sąd Miejski Banovići przeprowadził wówczas dwie rozprawy pod nieobecność K.S. i R.S. (11 września i 7 października 2019 r.) i wydał wyrok w dniu 7 listopada 2019 r. uznający powództwo przeciwko K.S. i R.S. W odniesieniu do trzeciego pozwanego orzekł, że upłynął termin przedawnienia.

W dniu 15 stycznia 2018 r. czyli w czasie, gdy sprawa toczyła się jeszcze przed Sądem Miejskim w Banovići, Skarżący wniósł skargę konstytucyjną na przewlekłość postępowania. Trybunał Konstytucyjny odrzucił ją w dniu 6 listopada 2018 r.

• Nawet zakładając, że skarga konstytucyjna Skarżącego mimo wszystko przyspieszyła rozpatrywane postępowanie cywilne nie byłoby to samo w sobie wystarczające, aby uczynić ten środek odwoławczy „skutecznym” w rozumieniu art. 13 Konwencji. Jeśli środek odwoławczy o charakterze przyspieszającym jest wykorzystywany w celu przyspieszenia postępowania, które i tak już trwało zbyt długo, nie będzie on uznany za skuteczny, chyba że będzie mu towarzyszył środek odwoławczy o charakterze kompensacyjnym. Rząd nie podniósł, że Skarżący miał do dyspozycji jakikolwiek środek kompensacyjny w tamtym czasie. (§ 28)

Przewlekłość postępowania; skarga konstytucyjna; art.6 EKPCz; art.13 EKPCz

http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-208311